Rozdział 23

-Naruto!- warknął po raz kolejny Tora.
-Nie, kurwa nie! Chyba cię coś boli, jak myślisz że wyjadę tak daleko.
-Słuchaj gówniarzu, to jest potrzebne!
-Gówno, a nie potrzebne. Tak samo możemy trenować tutaj, na miejscu. Dlaczego akurat Kraj Śniegu.
-Bo tylko tam opanujesz całkowicie swoje możliwości.
-Tora... Wiesz że ja nie.. - ostatnie słowa przerwało mu pukanie do drzwi, w których po chwili pojawiła się niebieskowłosa piękność. Patrzyła na starszego mężczyznę, wodziła wzrokiem po całym pomieszczeniu byle nie patrzeć na właściciela zwykle niebieskich oczu. Naruto w przeciwieństwie do Megi nie unikał patrzenia na nią, wręcz przeciwnie. Ciągle oglądał jej sylwetkę, patrzył na piękną twarz, która w tym momencie była skupiona, a usta ściągnięte były w cienką linię.
-Ohayo Panie Tora. Chciałabym zabrać jeszcze parę moich rzeczy.
-Hai Meg, ale mów do mnie po prostu Tora. Czy potrzebujesz pomocy?
-Oh.. w porządku Tora. Nie, arigatou.
Fioletowooka szybkim krokiem przemknęła obok blondyna i ruszyła w stronę schodów. W tym momencie ten właśnie mężczyzna zaciągnął się pięknym zapachem, który po sobie zostawiła. Fiołki, piękne fioletowe kwiaty, o niesamowitej woni, które uwielbiała zbierać. Zawsze tak pachniała, zawsze czuł mocny ich zapach, gdy ją przytulał. Tak samo jej włosy, każdego dnia pachniały jagodami. Uwielbiał to w niej, uwielbiał jej zapach. Westchnął na samą myśl.
-Naruto. Potrzebujemy tego.
-Ale ona... - jęknął cicho, wiedział że nie wygra z wujkiem.
-Tutaj będzie bezpieczna.
-Nie! Jeśli mam iść, ona idzie z nami.
-Co? Nie może.
-Dlaczego?
-Bo ni...
-Dobrze pójdę, jeśli tylko w ten sposób jakoś pomogę, to się zgadzam. - wtrąciła się sama omawiana, która przez jakiś czas przysłuchiwała się rozmowie.
-Nie ładnie tak podsłuchiwać. - popatrzył na nią młodszy blondyn uśmiechając się szeroko, ta tylko wzruszyła ramionami.
-Tak wyszło. Więc? Kiedy wyruszamy?
-Jutro. I będziemy tam przez jakiś tydzień, może dwa.
-So ka. Więc idę się spakować. - wyszła z pokoju, a zaraz zamknęły się drzwi wejściowe. W tej chwili Namikaze obudził się z letargu i wybiegł za nią wołając "Czekaj Meg!". Ta widząc biegnącego za nią, popatrzyła zdziwiona i delikatnie zdenerwowana. Chłopak o dziwnych oczach stanął przed nią i założył ręce za głowę.
-Odprowadzę cię. - uśmiechnął się, a jej serce zaczęło być mocniej. Ten uśmiech był zarezerwowany dla niej, jej ukochany grymas na twarzy blondyna.
-Nie trzeba.
-Ja nie pytam o pozwolenie, ja Cię po prostu informuję.
Jęknęła głośno mówiąc tylko "tak, tak". Szli w ciszy obydwoje podziwiając piękne popołudnie, Wioska była pełna życia, co rusz widzieli jakieś stragany. Słońce grzało niesamowicie, a niebo pokryte było niewielką liczbą białych, puchowych chmur. Cisza w której szli nie była niezręczna, nawet im się podobała. Oboje rozmyślali o różnych rzeczach, Megi o bliskości Naruto i o tym, że nie powinna mu na to pozwolić, Naruto natomiast o jutrzejszym treningu. Był podekscytowany i szczęśliwy że będzie miał przy sobie ukochaną. W końcu Chakirache zatrzymała się, a ten rozglądnął się zauważając że byli już przy bramie rezydencji Uchiha. Ta droga minęła mu zdecydowanie za szybko.
-No... To ja już pójdę.- niebieska odwróciła się i zaczęła zmierzać w stronę bramy, gdy niebieskooki złapał ją za rękę i pociągnął. Ta odwróciła się gwałtownie patrząc na niego zdziwiona i trochę zdezorientowana.
-Zapomniałaś o pożegnaniu.- szepnął zbliżając się do niej z każdą chwilą, w końcu złożył delikatny pocałunek w jej rozgrzany policzek, a dokładnie w kącik różowych ust. Ta stała jak zaczarowana, nie mogąc się ruszyć. Czuła palenie na twarzy, wiedziała że jest całą czerwona. Patrzyła na odchodzącego Naruto trzymając się za miejsce, w które została pocałowana. Chwilę później wbiegła do domu i widząc stojącą w kuchni Ino podeszła do niej i bez przywitania pociągnęła ją do salonu.
-Gdzie Itachi i Sasuke?
- Itachi na misji, a Sasuke wyszedł wcześnie rano, nie mam pojęcia gdzie.
-Oks, ufff musimy pogadać, a więc Narutoznowumniepocałowałrozumiesz? Ajanatopozwoliłam.
-Woah! Zwolnij kochana bo nic nierozumiem. - zaśmiała się blondynka.
-Naruto mnie pocałował. To znaczy to był buziak w policzek, ale sprawił że mnie wmurowało. Pozwoliłam mu na to.
-Megi...
-Tak wiem! Jestem idiotką, a co ważniejsze... Idę z nim i Torą na trening. Nie wiem jeszcze gdzie, ale muszę z nim iść.
-Nie, nie to chciałam powiedzieć. Po prostu... ty zawsze będziesz go kochać i nie potrafisz żyć bez niego. Dlatego tak reagujesz, jakbyś zakochiwała się od nowa. Jesteś dorosła kochanie. Sama decydujesz o swoim życiu. A jeśli uważasz że Naruto jest dla ciebie dobry, to jest idealnie. Bo ja też tak uważam. Po prostu nie zbliżaj się za bardzo do niego, wiesz co to może spowodować.
-Co może co spowodować? - w tej chwili do salonu wszedł Sasuke gryząc duże, czerwone jabłko i patrząc wyczekująco na dziewczyny. Usiadł na czarnym, skórzanym fotelu i rozłożył się wygodnie oczekując na odpowiedzieć.
-Ah... Takie damskie ploteczki. Nie tyczy się to ciebie Uchiha.
-Uważaj Chakirache, po nazwisku to po pysku wiesz? Poza tym nikt nie jest tak sławny jak Uchiha. Masz szczęście że możesz mieszkać w domu tak szlachetnego rodu.
- Tsaaa,  o ile wiem, nie jesteś głową tego rodu. Nie ty decydujesz matołku, a ja? Znam lepszych od ciebie. - wytknęła mu język, a popatrzył na nią wściekłym wzrokiem, jednak nie wyszło mu to, a po chwili cała trójka wybuchła śmiechem. Megi i Sasuke przekomarzali się każdego dnia i uwielbiali to, był to swego rodzaju przyjacielski rytuał.


Następnego dnia trójka shinobi stała pod bramą wioski przygotowując się do odejścia. Najstarszy z nich rozmawiał z blondwłosą kobietą o dużym biuście. Był to przystojny mężczyzna o białych, krótko przystrzyżonych włosach i czarnych oczach o pionowej źrenicy. Ubrany był w białą koszulę, która była pewnie o rozmiar czy dwa za duża, luźno zwisała z umięśnionego ciała, aby ten miał swobodę ruchu, czarne spodnie 3/4 zakończone na obydwu nogawkach bandażem i czarne buty. Twarz okrytą miał kapturem, który połączony był z długą do ziemi czerwoną peleryną. Jego towarzysze byli o dobre parę lat młodsi. Jednym z nich był chłopak, który włosy miał w blond kolorze. Przyozdobione były one dużą ilością pasemek, co dziwne - naturalnych pasemek w kolorze czarnym i gdzieniegdzie białym. Dziwne, białe oczy, w których plątały się czerwone paseczki, jakby ogień. Ubrany w siatkową bluzkę na długi rękaw i biały bezrękawnik. Czarne spodnie z czerwonymi ognikami na kieszeniach dopełniały strój. Tak samo jak starszy towarzysz i trzecia osoba miał czerwoną pelerynę. Ostatni towarzysz, a raczej towarzyszka spięła długie, niebieskie włosy w dwa kucyki, grzywka swobodnie opadała po obu stronach twarzy, a kilka niechcianych kosmyków co chwilę opadało na oczy dziewczyny. Oczy, które były fioletowego koloru, wyjątkowo piękne oczy. Ubrana w krótki, czarny top i fioletową bluzę, która była zasunięta do połowy, czarna spódnica była rozkloszowana, a nogi przyozdobiły długie kozaki. Ręce okryte miała czarnymi rękawicami bez palców, które na wierzchu miały srebrną blaszkę. Każde z nich miało na plecach przyczepione jedynie kaburę, reszta rzeczy spokojnie leżała w zwojach, dokładnie zapieczętowali. Ostatnie pożegnanie z Hokage, gdy ta podeszła do zdziwionego złotowłosego i przytuliła go mocno mrucząc "Wróć". Ten jęknął głośno, czując jak zaczyna mu brakować powietrza, a pozostała dwójka tylko się śmiała. Gdy Piąta w końcu go puściła zaczerpnął mocno powietrza, by po chwili pomachać babuni i zniknąć wśród rozłożystych drzew. Cała trójka szczelnie okryła się płaszczami i przykryli twarze maskami. Osoby o podobiźnie Lisa, Tygrysa i Kota skakały z gałęzi na gałąź z niesamowitą szybkością.


Szkarłatny siedział na swoim tronie popijając czerwony płyn znajdujący się w dużym kielichu. Cały czas kontrolował poczynania Meagane i choć nie mógł jej słyszeć, to widział każdy jej ruch. Właśnie oglądał jak całą trójką przeprawiali się przez las, gdy obraz zniknął. Czarnowłosy rozszerzył swe oczy i wstał gwałtownie wylewając krwistoczerwone wino. Z furią w oczach wywalił stojący niedaleko stół, który pod naporem siły pękł. Szarpnął swoim tronem i ostrymi pazurami przeciął pokrywający go czarny materiał. Każdy kto wszedł do jego komnaty został potraktowany podobnie jak meble w niej stojące. Po kilku śmiałkach próbujących poprawić stan Pana, nikt nie odważył się już Mu przeszkadzać.


Właśnie przemierzali przez zielone krainy napawając się widokiem pięknych kwiatów i odgłosami przeróżnych istot, gdy przed ich oczami pojawiła się granica mroźniej krainy. Wyglądało to śmiesznie. Po jednej stronie mostu zielone otoczenie pełne drzew o dużej ilości liści i owoców, a po drugiej? Wszystko okryte puchem, ciemnozielone choinki pełne śniegu i zimowych ptaków, puste, gołe drzewa i niewielka ilość zwierząt. Otulając się jeszcze bardziej weszli w drugą krainę i zaczęli swoją wędrówkę wydeptaną dróżką. Każdemu powoli zaczęło robić się coraz zimniej. Megi zaczynała szczękać zębami czując otaczający mróz. Naruto skupił się i nagle całej trójce zrobiło się cieplej. Ogień tlący się w ciele blondyna otulił każdego z nich sprawiając że uczucie zimna było im obce. Kroczyli już przez jakiś czas, gdy w końcu dotarli do Wioski Ukrytej w Śniegu, głównej wiosce Krainy Lodu, zanim przekroczyli bramę, ich oczom ukazał się ninja o mocnej posturze, ubrany w białą bluzę na długi rękaw, takiego samego koloru spodnie i buty. Jego klatka piersiowa okryta była czarną kamizelką, a na czole znajdowała się czarna opaska z emblematem płatka śniegu. Oczy miał w kolorze mocno czerwonym. Klęknął przed nimi.
-Witajcie Tora-sama, Naruto-sama i Meagane-sama.
-Witaj Adame. - skinął mu Yahiko, a reszta tylko pokiwała głowami. Zaczynamy trening. Trening, który pomoże. Kto wie? Może nawet pozwoli Naruto wygrać. Kto wie....

* * *

Ohayo! Ostatnio w ogóle nie miałam czasu, w końcu są wakacje! A ja cały tydzień siedziałam z gośćmi :P ale już mnie opuścili, a dziś taka pogoda... że tylko siedzieć i pisać :) a teraz biorę się za poprawki poprzednich rozdziałów. Do następnego :)